بررسی تأثیر باکتری آنتاگونیست bacillus subtilis در کنترل بیولوﮊیکی بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند

با توجه به قدرت بالای آنتاگونیستی باکتری bacillus subtilis (ehrenberg) cohn، اثر سه جدایه b.s.ham ،  204 و202 در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بر بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند ناشی از rhizoctonia solani مورد مطالعه قرار گرفت. در کشت دو طرفه روی محیط کشت pda، کلیه جدایهﻫا توانستند از رشد r.solani جلوگیری کنند. متابولیتﻫای فرار جدایهﻫایb.subtilis  به خوبی رشد میسلیوم r.solani را کنترل نمودند.  قابلیت بازدارندگی متابولیتﻫای فرار جدایهﻫای b.subtilis تحت تأثیرچند محیط کشت مطالعه شد.  در این آزمایش، جدایه b.s.hamروی محیط کشت pda با 22/62 درصد بازدارندگی، بهترین اثر را در جلوگیری از رشد میسلیوم r.solani نشان داد. اثر بازدارندگی پنج غلظت (25-15-10-5-2 درصد) ترشحات مایع خارج سلولی جدایهﻫای باکتری در جلوگیری از رشد  r.solaniبررسی شد و مشخص گردید که غلظت 25 درصد ترشحات مایع خارج سلولی جدایهb.s.hamبا70/73 درصد، بیشترین تأثیر را در جلوگیری از رشد میسلیومr.solani دارد. در بررسیﻫای گلخانهﺍی مشخص شد که پوشش دادن بذر چغندرقند با عوامل آنتاگونیست (seed coating) و یا اضافه نمودن آنﻫا به خاک (soil drenching) درکاهش مرگ و میر گیاهچهﻫا در فاصله 30 روز پس از کاشت، تأثیر خوبی دارد و از این نظر بین تیمارها تفاوت معنیﺩاری وجود داشت.  در بین جدایهﻫا،b.s.ham  با 59/64 درصد نسبت به شاهد آلوده، بهترین تأثیر را در کنترل این بیماری داشت.  در مجموع، اضافه نمودن باکتریﻫای آنتاگونیست به خاک نسبت به پوشش دادن بذر، درکاهش مرگ و میرگیاهچه مؤثرتر بوده است.